Slecht geslapen!

Ik lag wakker tot een uur of drie en om zes uur alweer klaarwakker, de gebeurtenissen van de dag bleven door mij hoofd spoken en achteraf vind ik het niet slim wat ik heb gedaan. Maar het is gelopen zoals het is gelopen en gelukkig met een goede afloop. Om 7.00 uur zat ik op de fiets en reed in ruim 45 kilometer mijn hoofd leeg, dat had ik nodig.

Na een koude douche (water gooien) en het ontbijt vertelde ik Pui, tijdens een wandeling, wat er gister gebeurde en nu ook over de hulp die Soiying een paar weken terug aan mij vroeg. Pui werd in eerste instantie behoorlijk boos op mij, meer over mijn ontmoetingen met Soiying, die ik tot nu toe had verzwegen, dan over wat er gister gebeurde, maar ze had vervolgens toch ook begrip voor de situatie van Soiying. En ze was met mij eens dat we hier voorlopig met niemand, vooral in het dorp, over moeten te spreken.

Vervolgens belde ik, best nerveus, Channarong. Ik kreeg weinig ruimte om iets te zeggen want ze begon direct met excuses, excuses en excuses. Toen ik haar vroeg waarom zij mij had laten volgen, zei ze dat ze dat niet over de telefoon wilde vertellen. Ze stelde voor om elkaar ergens te ontmoeten en dan 'alles' tegen mij te vertellen.

Omdat ik heel graag wil weten wat ze met 'alles' bedoeld, vroeg ik of ze morgen naar Nakhon Rachasima (stad) kon komen. Channarong zei dat ze daarvoor een afspraak moest verzetten maar dat dit geen probleem was. In de middag, rond een uur of twee, kon ze er zijn en ik stelde voor elkaar rond dat tijdstip te onmoeten bij het Thao Suranaree monument.

Van 11.15 uur tot 13.45 uur heb ik bijgeslapen, dat had ik hard nodig, en in de middag zijn we naar Bau Yai gereden waar Elle en Leon bij Tesco Lotus een nieuwe koelkast kochten voor Yai Hoi. Pui en ik gingen naar de bank om onze bankrekening om te zetten in een internetrekening, wel zo makkelijk, en we kochten een fietsje voor neefje Fame.

Vanavond ga ik vroeg slapen.