Aftellen

We zijn aan de laatste week begonnen. Nog twee nachten in Ban Ngio Mai, met afscheid van Yai Hoi, Ta Khun en alle andere familie, vrienden en kennissen in het dorp, en dan nog een paar dagen in Khao Noi, bij Elle en Leon, voordat het er op zit.

Ik ben alweer twee dagen terug uit Chaiyaphum, waar ik drie mooie wandeltochten maakte in Nationaal Park Tat Ton. Ik reed de 60 kilometer naar Ban Ngio Mai op mijn gemakje en stopte alleen in Bua Yai bij de Tesco Lotus voor wat boodschappen.

Het leven in Ban Ngio Mai gaat zijn gangetje. Gister heb ik Yai Hoi op de scooter een dorp verder gebracht, waar ze grondbelasting moest betalen. Later op de dag heb ik haar ook naar het rijstveld, iets buiten het dorp, gereden en daar hebben we samen de boomstronken, van drie onlangs gevelde bomen, in de brand gestoken. Dat doen we de komende dagen nog een paar keer, totdat de stronken as zijn. We zijn met de auto van de buren, een schakelauto, wat best weer even wennen was, naar een jongere zus van Yai Hoi gereden, die een paar dorpen verder woont. En op de terugweg hebben we op de markt in Sida ons avondeten gekocht.

Ik ben weer lekker veel aan het lezen en heb vanmiddag een heerlijke fietstocht langs de rivier Yang
gemaakt, over een pad dat waarschijnlijk niet eerder door iemand op een fiets is bereden. Ik reed over rul zand, gras en keiharde kleigrond, welke door vee in natte toestand grof was getrapt.

Gisteravond sprak ik ook heel even met Soiying. Ze zei dat ze na een paar dagen van twijfel toch heeft besloten om Channarong te willen spreken. Ze is heel benieuwd naar haar verhaal maar nog meer heeft ze de hoop dat er een oplossing komt voor haar probleem.

Ik heb Channarong gelijk gebeld en zij was razend enthousiast en bereid om gelijk naar Ban Ngio Mai af te reizen. We zitten echter nog steeds met het probleem dat niemand in het dorp mag weten dat Soiying aan het zoeken is naar een oplossing en de afspraak met Channarong zal daarom ook buiten het dorp, op ons ontmoetingsplekje bij de rivier zijn. Morgenochtend.