Vandaag
zijn Elle, Leon, Pui en ik weer naar naar Yai Hoi en Ta Khun, de
ouders van Pui en Elle, in Ban Ngew Mai gereden. Pui en ik blijven
een week of twee, Elle en Leon twee of drie dagen.
De
kortste route van Khao Noi naar Ban Ngew Mai is net iets meer dan 400
km. Deze route gaat over de snelwegen 331 en 304 via Kabi Buri en een
schitterend gebergte naar Nakhon Rachasima en vanaf daar over higway
2. Maar aangezien het asfalt op deze route over lange afstanden kapot is
gereden door zwaar beladen vrachtwagens namen wij highway 7 naar
Bangkok, highway 9 en 1 naar Saraburi en vanaf daar highway 2 over
Nakhon Rachasima. Deze route is zo'n 70 km langer maar rijdt door een
goed wegdek sneller aan.
Een
van de manieren waarop ik het lezen van Thaise letters en woorden
oefen, is via de kentekens van scooters en auto's. Ieder kenteken
bestaat uit twee, van de vierenveertig, Thaise medeklinkers (de
vierenveertig klinkers worden niet gebruikt) en vier cijfers met
daaronder ook nog de naam van de provincie waar de auto geregistreerd
staat. Thailand telt tweeënzeventig provincies, genoeg
oefenmateriaal dus.
Tijdens
een benzine-stop, na zo'n 70 km halverwege higway 7, herkende ik door
mijn oefenmethode direct het kenteken van een zwarte Toyota Hilux. De
Hilux reed ons voorbij en stopte iets verder maar er stapte niemand
uit. Ik had deze auto, met volledig geblindeerde ramen (in Nederland
verboden maar in Thailand gebruikelijk), al een dag of drie vier bij
Elle in de straat zien staan. Dat wist ik zeker want ook de rode
sticker van de Ramkamheang universiteit, op de achterruit, was mij
opgevallen.
Bij
het wegrijden van de benzinepomp zag ik, in de zijspiegel aan de
bijrijderskant, ook de Hilux achter ons invoegen op de weg. Ik bleef
geregeld in de zijspiegel kijken en zag de Hilux dezelfde afslagen
nemen als wij. Ik werd er onrustig van maar besloot de anderen niet
ongerust te maken en vertelde hun niet dat ik dacht dat wij werden
gevolgd door de Hilux.
Ter
hoogte van Wat Salapong vroeg ik Leon of hij iets wilde
inhouden, zodat ik een foto kon maken van de tempel. Leon vroeg of
hij moest stoppen maar ik zei dat even terug van 130 km/uur naar 80
km/uur voldoende was. Ik vroeg het met een andere beweegreden en in de zijspiegel zag ik dat de afstand met de
Hilux hetzelfde bleef. De Hilux was ook 80 km/uur gaan rijden. Werden wij echt achtervolgd? En waarom?
Nog
geen tien minuten later vroeg Pui aan Leon of hij een plasstop wilde
maken. Terwijl Leon naar de achterzijde van het eerstvolgende
servicestation reed, daar waar de toiletten zijn, zag ik in de
zijspiegel de Hilux achter ons aan ook het terrein oprijden en op een
meter of vijftig van ons vandaan achteruit inparkeren tussen twee
personen busjes. Ik was er nu voor honderd procent van overtuigd dat
de Hilux ons volgde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten