Het koelt in de nacht af naar een graag of tien. Niet echt koud, maar met een dagtemperatuur van ruim dertig graden is het wel degelijk koud. Zeker als je, eigenwijs als ik ben, alleen onder een dun laken slaapt. Dat doe dus ik niet meer..
Gisternacht had ik het zo koud dat ik dacht dat mijn handen en voeten bevroren waren. Dat is een vreemde gewaarwording bij plus tien. Maar de combinatie met buikkramp zorgde er voor dat ik een groot deel van de dag, met een laag niveau aan energie, op een matrasje beneden in de kamer heb doorgebracht. Ik had heel de dag braakneigingen en half in de middag heb ik overgegeven. Daarna kwam mijn energie weer een beetje terug, heb ik een uurtje in de zon gezeten en wat fruit gegeten. Pff, je hebt soms van die dagen..
In de avond heb ik via Google Maps nog eens gekeken naar de lijn Angkor, Phimai, Phrang Ku en met een ander programma de afstanden tussen deze plaatsten hemelsbreed berekend. Angkor - Phimai 241 kilometer en Phimai - Phrang Ku 80 kilometer. Ik weet niet met welke meeteenheden de Khmer werkten, en kan daar ook niets over vinden, maar de verhouding 241 / 80 is hetzelfde als 15 / 5. Dit zou de betekenis van de tatoeagestreepjes en -punten kunnen verklaren als aanwijzingen voor afstanden.
De Phrang Ku is klein vergeleken bij Phimai en veel kleiner vergeleken met Angkor Wat. Het gebouw, beter gezegd de ruïne, verkeerd ook in veel slechtere staat. Hout en riet, gebruikt voor daken, vloeren, kozijnen en deuren zijn lang geleden volledig weggerot en de restanten worden, vrij toegankelijk voor iedereen, slecht (niet) beschermd.
Vanavond slaap ik, lekker warm, in een hotel in Chaiyaphum. Er is veel drukte hier vanwege een jaarlijks feest ter ere van Chao Pho Phraya Lae, de grondlegger van deze stad.
het is inderdaad een ruïne, maar wel een met uitstraling....
BeantwoordenVerwijderendenk jij een beetje om je gezondheid....