Laatste dag dilemma

Hopelijk heeft de oppositiegroepering de Bangkok Shutdown over twee dagen niet uitgebreid naar vliegveld Suvannabhumi, wij rijden daar dan om 22.00 uur naar toe voor onze thuisvlucht om 2.15 uur. Vanavond oefenen we de rit alvast omdat Leon dezelfde vlucht heeft, twee dagen eerder, en wij brengen hem uiteraard.

Gisteravond hebben we het vertrek van Leon, die over twee weken alweer terugkomt voor drie weken, een beetje gevierd. Eerst zijn we met Gerrie en zijn vriendin gaan eten bij Cabbages and Condoms, een geweldig resaurant dat onderdeel is van de PDA group (The Population and Community Development Assosiation), een ngo met nobele doelstellingen. Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar een gezellige bar.

Vanwege de voorverkiezingen moesten de bars in Pattaya de afgelopen twee dagen dicht blijven. Dat wil zeggen geen muziek en geen alcoholische drank. Wij dachten dat hier om 24.00 uur een einde aan zou komen maar vergisten ons. Uiteindelijk vonden we toch een bar waar werd geserveerd, met een band die livemuziek speelde. Later bleek dat in Walkingstreet alles draaide zoals altijd, het was een gezellige avond.

Vandaag was een rustige dag (wel nodig ook na gisteravond), wat lummelen bij het zwembad, een paar inkopen voor thuis en gewoonweg genieten van de temperatuur. Morgen en overmorgen gaan er hetzelfde uitzien.. of niet, want laat in de middag werd ik gebeld door Channarong.

'Er zijn ontwikkelingen' zei ze, met een buiten adem stem. 'Wij zouden het geweldig vinden als jij er ook bij bent, kom morgen alsjeblieft naar Wat Pha Koeng?' 'Wij? Ook?' Herhaalde ik twee van haar woorden op vragende toon. 'Wie vinden het geweldig dat ik er ook bij ben? Maar vertel me eerst over welke ontwikkelingen je het hebt.'

'Kringcha Wattanapran en ik weten voor 90% zeker waar de nagaruda is. Als alles loopt zoals wij verwachtten, dan kunnen we het beeld er morgenmiddag uithalen. Ik heb Soiying en de Phu Yai Ban van Ban Ngio Mai ook gevraagd en zij komen morgen. Jij moet ook komen. Alsjeblieft.'

'Ik moet het met Pui bespreken 'zei ik. 'Over twee dagen gaan wij terug naar Nederland, dat weet je.' 'Ja dat weet ik' zei ze 'maar we regelen wel iets, besef alsjeblieft hoe belangrijk dit is voor Thailand. Er is geen beeld in het land met dezelfde historische waarde, als we het daadwerkelijk vinden, schrijven we geschiedenis.

Ik beloofde dat ik haar morgenochtend vroeg zou bellen en verbrak de verbinding. Straks brengen we Leon naar Suvannabhumi en in de auto ga ik het met Pui bespreken.