Naar de Hemel

(met nog steeds een dag blogvertraging..)

Tien voor acht waren we gisterochtend in de hotellobby, zodat we een paar minuten gebruik konden maken van de hotellobby-wifi. Maar net toen ik m'n telefoon uit m'n broekzak haalde, kwamen er twee mannen naar mij toe die vertelden dat de auto klaar stond. Waar is Phaul vroeg ik, want dat was degene die ik verwachte. 'Die is druk met andere zaken' zei Thon, die vandaag onze gids zou zijn. De andere man ging mee als chauffeur. Oké..

Voor achten zaten we in de auto en Thon vroeg naar ons reisschema, dat hem hard liet lachen omdat het niet handig was samengesteld qua reisvolgorde en bereikbaarheid. Wij lieten Thon weten dat hij mocht aanpassen wat hij wilde als hij ons maar een goede rondleiding zou geven..En dat deed hij zeker..

Voordat we het dertig vierkante kilometer beslaande, door de Unesco als werelderfgoed verklaarde, terrein met de tempels van Angkor betraden, moesten we passen maken en liet Thon op een overzichtskaart zien wat we vandaag zouden gaan zien. Eerst Banteay Srei, het verste weg, dan Ta Prohm en als laatste Angkor Wat.

Thon verteld al dat twee weken terug het hoogseizoen was begonnen en vandaag de Angkor marathon werd gehouden waardoor het behoorlijk druk zou zijn. En dat merkten we gelijk. De marathon ging, in twee rondjes van 20 kilometer, rond Angkor Wat en omdat dat ook de (enige) weg is naar Bantey Srei stonden we na tien minuten klem. Thon gooide, in overleg met de chauffeur, meteen het programma om en de auto deur open. Eerst Angkor Wat dan maar.

Thon nam ons mee naar een hoek van Angkor Wat en begon met het verhaal, dat de basis vormt van het Hindoeïsme, dat in alle bas-reliëfs in de tempel terugkomt. Vervolgens maakten we een omgang over de eerste laag(etage) vervolgens de tweede laag en uiteindelijk beklommen we de hemel, het heiligste stukje van Angkor Wat, met schitterend uitzicht over het gehele complex en de toppen van het omringende woud.

 

 

Op weg naar Bantey Srei stopten we voor de lunch, heerlijke kip cashew. Ook deze tempel verteld zijn, hindoe, verhaal in bas-reliëfs, maar wel van een andere waarde. De steen die is gebruikt is anders, rose/paars, en de bas-reliëfs liggen veel dieper en scherper in de steen. Het is de laatste temple die door de Fransen werd ontdekt en op veel plaatsen ingestort. De Fransen restaureerden, alweer lang gelden, gedeelten maar veel ook niet.

 

 

De Ta Prohm is, volgens Thom, voor Amerikaanse toeristen altijd de belangrijkste tempel om te bezoeken omdat die gebruikt is in de film Tomb Raider. Veel was studiowerk, maar ook in de tempel zelf zijn opnames gemaakt met Angelina Jolie. Het is overweldigend de woudreuzen, die ver alles heen groeien, te zien. Er zijn de laatste jaren wel zo'n twintig van deze bomen verwijderd of gesnoeid en nu is er daglicht, maar nog niet zo heel lang geleden was het, door het dichte bladerdak van de bomen, zelfs midden op de dag pikdonker op het tempelterrein.

 

 

De Khmer zijn trots op hun historie, zo ook Thon. Hij bleek een gepassioneerd verteller van de Angkor geschiedenis en toonde ons steeds de mooiste plekjes om een foto te maken, die hij ook voor en van ons maakte. Thon is voor mij ook het bewijs dat je Angkor niet op eigen houtje moet bezoeken, dan mis je veel te veel.