(nog steeds met blogvertraging maar morgenochtend werk ik die weg, met een onverwachte afsluiting van onze Cambodja trip)
Gister stond Angkor Thom op het programma, de drie vierkante kilometer
ommuurde en met een gracht omgeven koninklijke stad die de laatste hoofdstad van
het Khmer imperium werd. Wij betraden het terrein via de Zuidelijk
poort waar op de met Boeddha hoofden gesierde poort, zoals gekopieerd
bij het olifantenverblijf Taman Indah in diergaarde Blijdorp, een
groep apen de omgeving in de gaten hield.
In
het centrum van het terrein staat Bayon. De reuze boeddha gezichten van
Bayon, op 59 torens waarvan er nu nog 39 overeind staan, zijn de
bekendste aan de klassieke Khmer cultuur verwante beelden. Gids Thon
vertelde, aan de hand van de beelden en bas-reliëfs, dat veel
oorlogen werden gevoerd tussen hindoeïstische en boeddhistische
volken en dat koning Jayavarman VII juist daarom in de Bayon beide religies combineerde (..naar groter eenheid.!.).
Iets
verder staat Baphuon, een Hindu tempel uit de 11e eeuw, met aan de
achterzijde de grootste liggende boeddha van Cambodja die later, in de
16e eeuw, aan de constructie is toegevoegd.
Naast
Baphuon ligt het ommuurde gebied van de koning met in het midden
Phimeanakas, een indrukwekkende piramide die volgens de legende werd
bewoond door een slang (Naga) die in de nacht transformeerde in een
knappe vrouw. Om het noodlot buiten te houden moesten de koningen
van Angkor iedere nacht de liefde bedrijven met deze slang/vrouw.
Door heerlijke jungle liepen we verder via de Sras Srei, het zwemband van de koning
en zijn concubines, en Preah Palilay, volgens Thon de allerlaatste
door de oude-Khmer gebouwde stenen tempel, naar het Terras van de
Leper King en het Terras van de olifanten, een soort tribune vanwaar
de koning kon kijken naar training en spel van olifanten.
Onderaan
het olifanten terras stapten we in de auto voor een lunch in het
Neary Khmer restaurant en daarna door naar Rolous, waar we de boot in
gingen.. Naar Kampong Khleang, een dorp op palen tussen het
mangrovewoud van Boeung Tonle Sap, in het natte seizoen een van de
grootste zoetwater meren in Azië. We voeren een stukje het meer op
en stopten in het dorp voor een wandeling over een loopbrug door de
toppen van het mangrovewoud, waarboven we tijdens de terug vaart ook
de zon onder zagen gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten