Gisteren
de laatste dag in Cambodja en vandaag een relax dag in Thailand.
Zwembad, lezen, eten, zwembad, lezen, drinken, enzovoort.. Meer niet,
en daarmee is de blogachterstand officieel verleden tijd.
We
konden uitslapen gisteren. Van Thon en de chauffeur namen we s'avonds
afscheid en om 17.15 uur vertrok onze vlucht naar Bangkok. Tijdens
het ontbijt ergerden wij ons voor de laatste keer aan Chinezen en
Koreanen. Hoe die vakantie zien begrijp ik niet. Ze komen, maken een foto of duwen voer naar binnen en gaan weer. Ik geloof niet dat ze
genieten van plaatsen die ze bezoeken of van eten dat ze nuttigen. Ze houden geen
rekening met anderen, dringen voor en gaan, zonder pardon, voor je camera(telefoon)
staan. Ons ontbijt kwam er ook bijna uit toen buiten de
ontbijtzaal een Chinees een rochel diep uit zijn keel ophaalde en in
een afvalbak naast de lift deponeerde. Wat zou Gordon (Goor) daar van zeggen ?
We
namen een tuktuk naar de old market, in het centrum, slenterden een
uurtje rond, namen een Khmer massage, slenterden nog een half uurtje rond
en weer in een tuktuk terug naar het Smiling hotel, waar we na de
lunch werden opgehaald door reisbegeleider 8!
Siem
Reap international airport is qua grootte vergelijkbaar met Rotterdam
The Hague airport (zullen we het gewoon zestienhoven blijven noemen). De sfeer is gemoedelijk en de afhandeling vlot.
In
de dutyfree zone veel eten, drinken, handwerk artikelen en mooie boeken over
Cambodja. Ik bladerde door een, schitterend, dik, $ 165 kostend boek
over de Khmer bouwkunst en schrok mijzelf wezenloos van één van de
vele foto's die erin stonden. Ik keek, zonder enige twijfel, naar de
derde tatoeage van Soiying. Naar een foto van het Khmer gebouw dat de
tatoeage uitbeeld, bedoel ik.
Er stond niet veel tekst bij. De Phrang Ku (het gebouw) was in de twaalfde eeuw een rust/verzorgingshuis op de route van Angkor naar Prasat Singh, in de provincie Kanchanaburi. De Phrang Ku stond in Baan Luang en dat heet tegenwoordig Chaiyaphum, daar heb ik verdorie mijn fiets gekocht. Maar de Phrang Ku heb ik nog nooit in het echte gezien, wel op foto nu! Ik weet niet wanneer we weer naar Bua Yai gaan maar ik kan eigenlijk niet wachten om Soiying te vertellen dat ik weet welk gebouw de derde tatoeage verbeeld.
We hadden een prima vlucht en op Suvarnabhumi airport snel een taxi naar het huis van El in Khao Noi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten